ای امت محمد سوالی دارم از شما....

سلام علی جان. خوب هستی. چشمانت را باز میکنی خواهرت هستم من سکینه ام  قربانت بروم چقدر این قنداق به تو میآید چقدر زیبا شده ای .چشمانت را باز کن برای خواهر لبخند بزن گهواره ات چقدر قشنگ است. داری بزرگ می شوی قد کشیده ای بیدار شو مادرت آمده می خواهد سیرابت کند حیف که.....چرا بی طاقتی میکنی چرا گریه میکنی خب مادرت چه کند خودش هم وضع بهتری ندارد .تو که خودت می دانی  تو دیگر چرا گریه میکنی تو چرا نمک به زخم مادرت می زنی  تو که از همه نزدیکتری به او .....اگر نمی زنی پس چرا آرام نمی شوی نمی بینی دل عمو طاقت ندارد. نمی بینی بابا می لرزد با گریه هایت... نمی بینی داغ برادرت بر دلش مانده .......

نکند .....نکند تو هم ......

قربانت شوم تو هم فهمیدی بابا غریب شده تو هم فهمیدی چقدر بر او سخت می گذرد تو می دانی ......مگر تو به غیر از گریه و ناله سلاح دیگری داری.

چقدر دوستت دارم این را از همان زمانی که بدنیا آمدی به همه گفتم  عمه نگاه کن اصغر هم دارد برای بابا گریه میکند ببین چطور خود را به گهواره میزند.

.........اصغر جان عمو رفت برایت آب بیاورد دلش طاقت گریه های تو را نداشت. نمی توانست تشنگیت را ببیند البته من بودم من گفتم که تشنگی امان بریده است عمو رفت الان دیگر برمیگردد نگران نباش آب می آورد برایت . چرا من تو را متهم میکنم تو که داشتی از بابا دفاع میکردی من بودم تو که چیزی نگفتی تو که دیگر آب هم بنوشی برایت فایده ندارد برادر کوچکم.

.........مقصر من بودم علی جان ببخشید دیگر حتی آب هم بدم میآید سیر آب شدم دیگر آب نمی خواهم حال که خیمه عمو عمود نداردمن بدنم را با کدام ستون نگه دارم حالا من به تو تو که برادرم هستی چه بگویم آخر اگر عمو می آمد یک مشک چقدر آب داشت مگر برای تو.......

آخر ای امت جدم ای دشمنان پدرم ای قاتلان عمو یک سوال دارم از شما

کودک چقدر می خورد از نهر آب آب!